reabitar
- verbo
- 1. Retomar a residência, retornar ao lar, voltar a ocupar um espaço
- 2. Tornar um espaço novamente habitável, reavivar uma comunidade
Sobre o significado:
Está correto
Precisa melhorar
Pretérito perfeito | |
---|---|
eu | reabitei |
tu | reabitaste |
ele/ela | reabitou |
nós | reabitamos |
vós | reabitastes |
eles/elas | reabitaram |
Pretérito imperfeito | |
---|---|
eu | reabitava |
tu | reabitavas |
ele/ela | reabitava |
nós | reabitávamos |
vós | reabitáveis |
eles/elas | reabitavam |
Pretérito mais que perfeito | |
---|---|
eu | reabitara |
tu | reabitaras |
ele/ela | reabitara |
nós | reabitáramos |
vós | reabitáreis |
eles/elas | reabitaram |
Presente | |
---|---|
eu | reabito |
tu | reabitas |
ele/ela | reabita |
nós | reabitamos |
vós | reabitais |
eles/elas | reabitam |
Futuro | |
---|---|
eu | reabitarei |
tu | reabitarás |
ele/ela | reabitará |
nós | reabitaremos |
vós | reabitareis |
eles/elas | reabitarão |
Futuro do pretérito | |
---|---|
eu | reabitaria |
tu | reabitarias |
ele/ela | reabitaria |
nós | reabitaríamos |
vós | reabitaríeis |
eles/elas | reabitariam |
Pretérito imperfeito | |
---|---|
eu | reabitasse |
tu | reabitasses |
ele/ela | reabitasse |
nós | reabitássemos |
vós | reabitásseis |
eles/elas | reabitassem |
Presente | |
---|---|
eu | reabite |
tu | reabites |
ele/ela | reabite |
nós | reabitemos |
vós | reabiteis |
eles/elas | reabitem |
Futuro | |
---|---|
eu | reabitar |
tu | reabitares |
ele/ela | reabitar |
nós | reabitarmos |
vós | reabitardes |
eles/elas | reabitarem |
Afirmativo | |
---|---|
tu | reabita |
ele/ela | reabite |
nós | reabitemos |
vós | reabitai |
eles/elas | reabitem |
Infinitivo | |
---|---|
(impessoal) | reabitar |
eu | reabitar |
tu | reabitares |
ele/ela | reabitar |
nós | reabitarmos |
vós | reabitardes |
eles/elas | reabitarem |
Particípio passado | |
---|---|
Singular feminino | reabitada |
Singular masculino | reabitado |
Plural feminino | reabitadas |
Plural masculino | reabitados |
Gerúndio | |
---|---|
reabitando |