afanar
- verbo
- 1. Empenhar-se, dedicar-se, esforçar-se, trabalhar arduamente.
- 2. Esgotar-se, extenuar-se, cansar-se muito.
- 3. Apoderar-se, furtar, roubar, surripiar.
- 4. Empenhar-se em encontrar, procurar incansavelmente.
Sobre o significado:
Está correto
Precisa melhorar
Pretérito perfeito | |
---|---|
eu | afanei |
tu | afanaste |
ele/ela | afanou |
nós | afanamos |
vós | afanastes |
eles/elas | afanaram |
Pretérito imperfeito | |
---|---|
eu | afanava |
tu | afanavas |
ele/ela | afanava |
nós | afanávamos |
vós | afanáveis |
eles/elas | afanavam |
Pretérito mais que perfeito | |
---|---|
eu | afanara |
tu | afanaras |
ele/ela | afanara |
nós | afanáramos |
vós | afanáreis |
eles/elas | afanaram |
Presente | |
---|---|
eu | afano |
tu | afanas |
ele/ela | afana |
nós | afanamos |
vós | afanais |
eles/elas | afanam |
Futuro | |
---|---|
eu | afanarei |
tu | afanarás |
ele/ela | afanará |
nós | afanaremos |
vós | afanareis |
eles/elas | afanarão |
Futuro do pretérito | |
---|---|
eu | afanaria |
tu | afanarias |
ele/ela | afanaria |
nós | afanaríamos |
vós | afanaríeis |
eles/elas | afanariam |
Pretérito imperfeito | |
---|---|
eu | afanasse |
tu | afanasses |
ele/ela | afanasse |
nós | afanássemos |
vós | afanásseis |
eles/elas | afanassem |
Presente | |
---|---|
eu | afane |
tu | afanes |
ele/ela | afane |
nós | afanemos |
vós | afaneis |
eles/elas | afanem |
Futuro | |
---|---|
eu | afanar |
tu | afanares |
ele/ela | afanar |
nós | afanarmos |
vós | afanardes |
eles/elas | afanarem |
Afirmativo | |
---|---|
tu | afana |
ele/ela | afane |
nós | afanemos |
vós | afanai |
eles/elas | afanem |
Infinitivo | |
---|---|
(impessoal) | afanar |
eu | afanar |
tu | afanares |
ele/ela | afanar |
nós | afanarmos |
vós | afanardes |
eles/elas | afanarem |
Particípio passado | |
---|---|
Singular feminino | afanada |
Singular masculino | afanado |
Plural feminino | afanadas |
Plural masculino | afanados |
Gerúndio | |
---|---|
afanando |